.... ja bym dopisał się do historii swietego -> ... w związku mającym może i parę mniejszych wad (a napewno jedną większą) ale jakże szczęśliwym, by poczuć się prawdziwą rodziną, przygarnęli wałęsającego się tu i ówdzie zakapiora, choć spostrzegli po pewnym czasie, iż ich kolejny wybór życiowy był jakby potwierdzeniem poprzedniego ... i tak dożyli późnej starości, i gdyby nie Zakład Utylizacji Szmalu, który potraktował ich jak wszystkich innych w tym kraju, żyliby spokojnie i dostatnio, a tak, zbierając codzień surowce wtórne, udawało im się jakoś zarobić na czar pegeeru ... czasem nawet na mocnego byka. żyli może skromnie, ale nie zwykli użalać się nad swym losem. w trakcie jednej z wypraw, natknęli się na wysypisku na niebywałej urody księżniczkę akę, która każdego dnia spacerowala tędy ze swoim kulawym liskiem. lisek był ofiarą niejakiego pita bula. pit zaś, razem z niejakim karolem rozbijali się po mieście mocno przerdzewiałą fafurą, którą to najechali nieszczęsnego liska. na nic zdały się drogie terapie i modlitwy do świętego. święty, okazało się, nie był wcale taki święty .... mówił czasem jakoś tak gardłowo, aż ciarki po plecach szły, i popalał jakieś ziyelle. okazało się, że jest po innej stronie mocy, i że z niego raczej taki shadow-maniak niż święty. ponieważ księżniczka nie dysponowała już żadnymi środkami płatniczymi ( zużyła je na terapię liska ), a swój skarb największy dawno już utraciła  .... już trochę mi się nie chce, dalej miało być siedmiu krasnoludków-unszów planujących vendettę ...