Tak Zbych - bawiłem się klockami (klockiem) :). Niestety zapomniałem posprzątać.

P.S.: Nie widziałem się dziś z panią Basią :(

Wczoraj widziałem się z panią Basią i zagadnąłem do niej pytaniem, czy to ona wymieniała pościel w moim pokoju i czy mam powody do wstydu - sugerując w ten sposób delikatnie, że ma się coś więcej na rzeczy niż tylko wymiana pościeli. Ku mojemu pozytywnemu zdziwieniu, pani Basia uśmiechała się życzliwie nie wiedząc o co chodzi (oczywiście nie puściłem pary z gęby na temat klockowej układanki).

Po kilku lub kilkunastu minutach ponowiłem - zadane jakiś czas temu - pytanie, czy umówi się ze mną na kawę, po czym widząc, że pani Basia jest lekko i dziwnie nieśmiała, powiedziałem wprost, że zapraszam ją na randkę, udając się w tym samym czasie na pierwsze piętro, na którym mieszkam oznajmiając, że jeszcze będę schodził na dół i żeby nie spieszyła się z odpowiedzią.

Niestety - kiedy schodziłem do auta, by wyruszyć w podróż do domu, jej już nie było. Tak więc podejrzewam, że albo ją spłoszyłem, albo ma wyrobione zdanie o ludziach mojej profesji, albo po prostu nie jestem w jej guście, co - uważam - powinna mi oznajmić od razu. (W tym nawiasie dodam, że nie uznaję odmowy poprzez wypowiedzenie zdania, które rzekomo zawiera w sobie odmowę, ale żadne ze słów zawartych w owym zdaniu, nie mówi NIE. Oczywiście nie mam tu absolutnie na myśli, że mi się nie odmawia. Szanuję ludzi i uważam, że każdy ma prawo do wolności, tylko ja wolę jak ktoś mówi wprost.)

Myślę, że to by było na tyle z kontaktu z panią Basią. No chyba, że odpowie mi twierdząco kiedy wrócę, to wtedy temat pociągnę dalej.

Przykro mi Zaku - ja tak mam od urodzenia

Zaraz po pierwszym spojrzeniu na ten świat, wyśliznąłem się położnej z ręki i wpadłem do jakiegoś kotła. Do dziś nie dowiedziałem się, co znajdowało się w środku. Ale było niezłe

I tym sposobem zostałem nieodwracalnie (chyba, że się zakocham) odwiedziony od próbowania nawiązania jakichkolwiek kontaktów z kobietami, co bardzo mnie cieszy, gdyż jak zapewne wiecie, najlepiej uczyć się na cudzych błędach.
Dzięki Panowie